به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه همدان، حجت الاسلام والمسلمین حبیب الله شعبانی امشب گذشته در همایش انجمن حمایت از بیماران ام اس استان همدان، اظهار داشت: در کتابی که توسط یکی از دانشمندان غربی نوشته شده و حاصل سفرهای فراوانی به کشورهای مختلف بوده، بر این موضوع تاکید شده است که انسان با فعال کردن قدرت اراده درونی خود، می‌تواند بر مشکلات فائق شود.

وی با بیان اینکه اراده قوی و پولادینی در وجود انسان وجود دارد، گفت: این اراده پولادین که بعضی از موارد از آن به ضمیر ناخودآگاه تعبیر می‌شود، می‌تواند بدترین بیماری‌ها و مشکلات را کنترل کند.

امام جمعه همدان افزود: در برخورد با مشکل و یا بیماری، نوع تعامل فرد بسیار مهم است و لذا هر چه قدرت نفسانی و اراده انسان به کمک او بیاید و بتواند مشکلات را مدیریت کند، می‌توان به پیروزی نزدیک‌تر شد.

وی با اشاره به اینکه وجود فضای آرام یکی از ضرورت‌های بیماران ام اس است، گفت: البته هر چه انسان در فضای آرامی باشد، اما در درون نا آرام باشد، هیچگاه به آرامش واقعی دست پیدا نمی‌کند.

نماینده ولی فقیه در همدان با اشاره به روایات معصومین(ع) در این زمینه، یادآور شد: در روایات اینطور نقل شده است که خداوند می‌فرماید “من در نزد حسن ظن شما هستم” و این به آن معنی است که هرگونه به پروردگار فکر می‌کنید، خداوند نیز به همان صورت با شما برخورد می‌کند.

وی با تاکید بر اینکه اتفاقات مثبت در زندگی انسان، مربوط به نوع فکر فرد است، خاطر نشان کرد: امروز لازم است که به دنبال ایجاد آرامش درونی حرکت کنیم و بدانیم که اگر آرامش درونی داشته باشیم، اما همه عالم دریای متلاطم باشد، بازهم مشکلی برای انسان پیش نخواهد آمد.

حجت الاسلام و المسلمین شعبانی راه کار رسیدن به آرامش درونی را ارتباط با پروردگار عنوان کرد و گفت: بدون معنویت و ارتباط با خدا، انسان به آرامش حقیقی دست پیدا نخواهد کرد و این موضوع نه تجربه که حرف انبیاء الهی است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه پزشکی نوین در عرصه درمان‌گری و طب سنتی در عرصه پیش‌گیری می‌تواند موثر باشند، خاطر نشان کرد: طبق گزارشاتی که وجود دارد و البته با نظر متخصصین، می‌توان از ظرفیت طب سنتی برای پیشگیری از این بیماری استفاده کرد.

رئیس شورای فرهنگ عمومی استان همدان با تقدیر از فعالیت‌های انجمن ام اس در استان همدان، یادآور شد: متاسفانه بسیاری از بیماری‌های صعب‌العلاج دارای انجمن نیستند و لذا ضروری است تا دولت برای حمایت از این بیماران که شاید صدای آنها کمتر به جایی می‌رسد، تدبیر داشته باشد.